هوش مصنوعی:
این متن در سوگ جوانی به نام ابوالفتح بیک است که در اوج جوانی و زیبایی از دنیا رفته است. شاعر با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند «شاخ گل» به توصیف او پرداخته و از مرگ زودهنگامش ابراز تاسف می‌کند. در پایان، تاریخ مرگ او را با عبارت «ابوالفتح بیک از جهان پا کشید» بیان می‌کند.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و سوگواری است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۴۱ - وله ایضا
ابوالفتح بیک آن گرامی جوان
که رخت بقا سوی عقبی کشید
غریو از جهان خاست کان شاخ گل
به آن تازگی پا ز دنیا کشید
چو تاریخ او خواستم عقل گفت
ابوالفتح بیک از جهان پا کشید
که رخت بقا سوی عقبی کشید
غریو از جهان خاست کان شاخ گل
به آن تازگی پا ز دنیا کشید
چو تاریخ او خواستم عقل گفت
ابوالفتح بیک از جهان پا کشید
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
