هوش مصنوعی:
این متن بر اهمیت رعیت و مردم در حفظ و بقای مملکت تأکید دارد و بیان می‌کند که بدون مالیات و زحمات آنان، حکومت و لشکر قادر به ادامه حیات نخواهند بود. همچنین، از حاکمان می‌خواهد که به مردم ستم نکنند و از آنان به نیکی یاد کنند.
رده سنی:
15+
مفاهیم این متن نیاز به درک نسبتاً بالایی از مسائل اجتماعی و سیاسی دارد و ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، محتوای آن بیشتر مناسب افرادی است که با مفاهیم حکومت و مسئولیت‌های اجتماعی آشنا هستند.
شمارهٔ ۲۰۶
گر از خراج رعیت نباشدت باری
تو برگ حاشیت و لشکر از کجا آری؟
پس آنکه مملکت از رنج برد او داری
روا مدار که بر خویشتن بیازاری
تو برگ حاشیت و لشکر از کجا آری؟
پس آنکه مملکت از رنج برد او داری
روا مدار که بر خویشتن بیازاری
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
