هوش مصنوعی:
این متن به توصیف حالات روحی و معنوی فردی می‌پردازد که از رنج و غم رها شده و به شادی و رضایت رسیده است. او تحت تأثیر عشق و شراب، از عقل فاصله گرفته و به عشق و جنون روی آورده است. این فرد با نگاه الهی و عشق، به جایگاهی والا دست یافته و همه خواسته‌هایش برآورده شده است. او از زمین به آسمان صعود کرده و از بشریت به ملکوت رسیده است.
رده سنی:
18+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند شراب و جنون ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.
غزل شمارهٔ ۷۶۳
خُنُک آن کَس که چو ما شُد هَمِگی لُطف و رضا شُد
زِ جَفا رَسْت و زِ غُصّه همه شادیّ و وَفا شُد
زِ طَرَب چون طَرَبون شُد خِرَد از باده زَبون شُد
گِروِ عشق و جُنون شُد گُهَرِ بَحْرِ صَفا شُد
مَهْ و خورشیدْ نَظَر شُد که ازو خاکْ چو زَر شُد
به کَرَمْ بَحرِ گُهَر شُد به رَوِشْ بادِ صَبا شُد
چو شَهِ عشقْ کَشیدش زِ همه خَلْق بُریدَش
نَظَرِ عشقْ گُزیدَش همه حاجاتْ رَوا شُد
به سَفَر چون مَهِ گَردونْ به شبِ چارده پُر شُد
به نَظَرهایِ الهی به یکی لحظه کجا شُد
چو زمین بودْ فَلَک شُد هَمِگی حُسن و نَمَک شُد
بَشَری بودْ مَلَک شُد مگسی بودْ هُما شُد
زِ جَفا رَسْت و زِ غُصّه همه شادیّ و وَفا شُد
زِ طَرَب چون طَرَبون شُد خِرَد از باده زَبون شُد
گِروِ عشق و جُنون شُد گُهَرِ بَحْرِ صَفا شُد
مَهْ و خورشیدْ نَظَر شُد که ازو خاکْ چو زَر شُد
به کَرَمْ بَحرِ گُهَر شُد به رَوِشْ بادِ صَبا شُد
چو شَهِ عشقْ کَشیدش زِ همه خَلْق بُریدَش
نَظَرِ عشقْ گُزیدَش همه حاجاتْ رَوا شُد
به سَفَر چون مَهِ گَردونْ به شبِ چارده پُر شُد
به نَظَرهایِ الهی به یکی لحظه کجا شُد
چو زمین بودْ فَلَک شُد هَمِگی حُسن و نَمَک شُد
بَشَری بودْ مَلَک شُد مگسی بودْ هُما شُد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن (رمل مثمن مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۶۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
