هوش مصنوعی: این متن هشداردهنده درباره خطرات و فریب‌های دنیا است. شاعر به مخاطب هشدار می‌دهد که به ظاهر فریبنده‌ها اعتماد نکند، زیرا ممکن است در دام بیفتد و آسیب ببیند. همچنین تأکید می‌کند که نباید به دانش و کمال خود مغرور شد، زیرا دنیا می‌تواند هر کسی را به سرعت از اوج به حضیض بکشاند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین برخی از مفاهیم مانند فریب و دام‌های دنیا ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۹۱۲

نگُفتَمَت مَرو آن جا که مُبْتلات کنند؟
که سختْ دست دِرازَند بَسته پات کنند؟

نگُفتَمَت که بدان سویْ دام در دام است؟
چو دَرفُتادی در دام کِی رَهات کنند؟

نگُفتَمَت به خَراباتْ طُرفه مَستانند؟
که عقل را هَدَفِ تیرِ تُرَّهات کنند؟

چو تو سَلیم دلی را چو لُقمه بِرْبایَند
به هر پیاده شَهی را به طَرحْ مات کنند

بَسی مِثالِ خَمیرت دراز و گِرد کنند
کَهَت کنند و دو صد بار کَهْرُبات کنند

تو مَردِ دلْ تُنُکی پیشِ آن جِگَرخواران
اگر رَوی چو جِگَرْبَند شورْبات کنند

تو اعتماد مَکُن بر کَمال و دانشِ خویش
که کوهِ قاف شوی زود در هَوات کنند

هزار مُرغِ عَجَب از گِلِ تو بَرسازند
چو زاب و گِل گُذری تا دِگَر چِهات کنند

بُرون کَشَندَت ازین تَنْ چُنان که پَنبه زِ پوست
مِثالِ شخصِ خیالیتْ بی‌جِهات کنند

چو در کَشاکَشِ احکامْ راضی‌اَت یابَند
زِ رنج‌ها بِرَهانند و مُرتَضات کنند

خَموش باش که این کودَنانِ پَستْ سُخن
حَشیشی‌اَند و همین لحظه ژاژْخات کنند
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۱۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.