هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و عارفانه، بیانگر درد و شور عاشقانه‌ی شاعر است که از فراق و جور معشوق شکایت دارد و از او میخواهد تا یا رهایش کند یا به کامش برساند. شاعر با تصاویر زیبا و احساسی، حالات خود را توصیف می‌کند و در نهایت تسلیم اراده‌ی معشوق می‌شود.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه‌ی عمیق و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تصاویر به‌کاررفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و عاطفی دارند.
غزل شمارهٔ ۷۵۳
جان ز من مستان دل ببر خون کن
اینچنین که باشد دردم افزون کن
تا کنی صیدم غمزه را سرده
تا روم از خود چهره میگون کن
سینه‌ام بریان دیده‌ام گریان
هوش را حیران عقل مفتون کن
ای فدایت من خیز بسم‌الله
قصد جانم را تیغ بیرون کن
تا کی افسون من از تو بنیوشم
یا بکش ورنه ترک افسون کن
پای دل بگشا از سر زلفت
سر بصحرا ده تای مجنون کن
جان من آن کن کان دلت خواهد
حاش لله من گویمت چون کن
دیده را از آن رو روشنائی ده
ور نه از اشگش رشک جیحون کن
پیش حکم تو سر نهادم من
خواهیم کم کن خواهی افزون کن
فیض میخواهد آنچه را خواهی
خواهیش خرم ور نه محزون کن
اینچنین که باشد دردم افزون کن
تا کنی صیدم غمزه را سرده
تا روم از خود چهره میگون کن
سینه‌ام بریان دیده‌ام گریان
هوش را حیران عقل مفتون کن
ای فدایت من خیز بسم‌الله
قصد جانم را تیغ بیرون کن
تا کی افسون من از تو بنیوشم
یا بکش ورنه ترک افسون کن
پای دل بگشا از سر زلفت
سر بصحرا ده تای مجنون کن
جان من آن کن کان دلت خواهد
حاش لله من گویمت چون کن
دیده را از آن رو روشنائی ده
ور نه از اشگش رشک جیحون کن
پیش حکم تو سر نهادم من
خواهیم کم کن خواهی افزون کن
فیض میخواهد آنچه را خواهی
خواهیش خرم ور نه محزون کن
وزن: فاعلاتن فع فاعلاتن فع
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۵۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
