هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه به توصیف تأثیرات عمیق عشق و جذابیت معشوق بر عاشق می‌پردازد. با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند چشم مخمور، تیر مژگان، و قفل یاقوت، شاعر حالات عاشقانه و احساسات شدید را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عاشقانه پیچیده و استعاره‌های شاعرانه است که برای درک کامل، به بلوغ فکری و عاطفی نیاز دارد. همچنین، برخی تصاویر مانند 'تیغ‌های تیر مژگان' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.

غزل شمارهٔ ۱۸۶

چشم مخمور تو مستان را به هم بر می‌زند
شور عشقت، عاشقان را حلقه بر در می‌زند

دل همی نالد چو چنگ عشق تیز آهنگ او
در دل عشاق هر دم راه دیگر می‌زند

چشم عیارت به قصد خون خلقی، دم به دم
تیغ‌های تیر مژگان را به هم بر می‌زند

گوهر کان از کجا یابد دل من چو مدام
قفل یاقوت لبت بر درج گوهر می‌زند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۸۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.