هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، عشق و دلدادگی را توصیف می‌کند. شاعر از لبان معشوق، زلف‌های او، و زیبایی‌هایش سخن می‌گوید و بیان می‌کند که عشق او چنان عمیق است که حتی زاهدان و بت‌پرستان را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. همچنین، شوق و اشتیاق عاشقان و تمایل آنان به فداکاری در راه معشوق را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند عشق و دلدادگی ممکن است برای سنین پایین‌تر نامناسب تلقی شود.

غزل شمارهٔ ۱۹۸

خام خم را ز لبت، رنگ اگر وام کنند
زاهدان نیز در آن خم طمع خام کنند

چون برد لعل تو از جام تنم جان کهن
ساقیان جان نو آرند و در آن جام کنند

عاشقان جان ز پی مصلحتی می‌خواهند
تا نثار قد و بالای دلارام کنند

شاهدان را همگی زلف نهادن بر روی
غرض آن است که صبح چو منی شام کنند

با سر زلف تو دلبستگیم دانی چیست؟
تا که دیوانه زنجیر توام نام کنند

بلبلان در سحر و شام به آواز بلند
صفت قامت آن سرو گل اندام کنند

مه رخان فلک از خانه برآیند به بام
تا تماشای تو هر شام ازین بام کنند

راه عشق تو نه راهی است که اقدام روند
شرح شوق تو نه کاری است که اقلام کنند

بت پرستان اگر از عشق تو آگاه شوند
روی در روی تو و پشت بر اصنام کنند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۹۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.