هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از عشق عمیق و شیفتگی شاعر به معشوق سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند زلف، شمع جمال، و آب حیات، احساسات خود را بیان می‌کند. او عشق را تنها حقیقت می‌داند و دیگر چیزها را مانند سراب و نقش بر آب می‌بیند. همچنین، وفاداری به معشوق و ضعف عقل در برابر عشق از دیگر مضامین این شعر است.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مضامین عاشقانه و عرفانی است که درک آن به بلوغ فکری و عاطفی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۲۰۰

خیال زلف تو چشمم به خواب می‌بیند
دلم ز شمع جمال تو تاب می‌بیند

کسی که چشمه آب حیات لعل تو دید
برون از آن همه عالم سراب می‌بیند

به غیر عشق تو در دیده هر چه می‌آید
نظر معاینه نقشش بر آب می‌بیند

ندیم چشمم از آن است چشم مخمورت
که در زجاجی چشمم شراب می‌بیند

خیالش از دل و چشمم نمی‌رود بیرون
کجا رود که شراب و کباب می‌بیند

دلا مگرد به عهدش قوی که عهد حبیب
خرد ضعیف چو عهد حباب می‌بیند

نهاد دل، همگی بر وفای او سلمان
نهاد خویش از آن رو خراب می‌بیند
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۹۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.