هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از درد و رنج انسان‌ها سخن می‌گوید و از بی‌قراری و تب‌وتاب دل خود می‌نالد. او به اشک‌هایی که از چشمان می‌چکد اشاره می‌کند و از غم و اندوه روزگار شکایت دارد. متن پر از احساسات عمیق و نگاه شاعرانه به رنج‌های انسانی است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، موضوعات غم‌انگیز و فلسفی موجود در متن برای مخاطبان با تجربه‌ی زندگی بیشتر مناسب‌تر است.
بجهان دردمندان تو بگو چه کار داری
بجهان دردمندان تو بگو چه کار داری
تب و تاب ما شناسی دل بی قرار داری
چه خبر ترا ز اشکی که فرو چکد ز چشمی
تو ببرگ گل ز شبنم در شاهوار داری
چه بگویمت ز جانی که نفس نفس شمارد
دم مستعار داری غم روزگار داری
تب و تاب ما شناسی دل بی قرار داری
چه خبر ترا ز اشکی که فرو چکد ز چشمی
تو ببرگ گل ز شبنم در شاهوار داری
چه بگویمت ز جانی که نفس نفس شمارد
دم مستعار داری غم روزگار داری
وزن: فعلات فاعلاتن فعلات فاعلاتن (رمل مثمن مشکول)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:درین میخانه ای ساقی ندارم محرمی دیگر
گوهر بعدی:اگر نظاره از خود رفتگی آرد حجاب اولی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
