هوش مصنوعی: این شعر به مضامینی مانند عشق، تنهایی، امید و ناامیدی، و تفکر در مورد زندگی و هستی می‌پردازد. شاعر از احساسات عمیق خود سخن می‌گوید و به مسائلی مانند تحیر، آرزو، و جستجوی معنا در زندگی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند تنهایی و ناامیدی نیاز به بلوغ فکری برای درک مناسب دارند.

غزل شمارهٔ ۱۰۵۱

گرشوق به راهت قدمی پیش برآرد
چون آبله بالیدنم از خویش برآرد

آنجاکه خیال تو دهد عرض تجمل
تنهایی‌ام از هر دو جهان بیش برآرد

مقبولی و اوضاع مخالف چه خیال است
در دیده خلد گر مژه‌ام نیش برآرد

امروز در بسته به روی همه باز است
آیینه مگر حاجت درویش برآرد

از نسخهٔ کیفیت امکان ننوشتند
لفظی ‌که‌ کسی حاصل معنیش برآرد

گر شوخی لیلی نشود دام تحیر
مجنون مراکیست ادب‌کیش برآرد

فریاد کزین قلزم وحشت نتوان یافت
موجی‌که نفس بی‌غم تشویش برآرد

با برق‌سواران چه‌کند سعی غبارم
واماندگیی هست اگر پیش برآرد

نومیدی سودازدگان نیز دعایی‌ست
امید که آن نوخط ما ریش برآرد

بیدل چمن‌ آرای گریبان خیالیست
یارب نشود آنکه سر ازخویش برآرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۵۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.