آنجا که بخت بد به تقاضا غلو کند
کاری که یأس هم نکند، آرزو کند

بسا دانه های مهر فشاندیم و خاک شد
تا ریشه در زمین که فرو کند

طالب به کام می رسد ار سعی کامل است
بازش مدار اگر جست و جو کند

داروی عیسی به قدح داشتم ولی
مشفق نداشتم که مرا در گلو کند

غسل شهید عشق به آتش سزد نه آب
چون شعله را به آب کسی شست و شو کند

این بی غمی که با دل عرفی سرشته اند
پر صبر بایدش که به درد تو خو کند

«عرفی شیرازی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir