هوش مصنوعی:
شاعر از دوستی می‌گوید که دوش با او عربده کرده و می نوشیده است. او از دوستش می‌خواهد که اگر بدی‌هایی درباره‌ی او شنیده، آنها را پنهان نکند و با او در میان بگذارد.
رده سنی:
16+
این متن شامل مفاهیم عمیق عاطفی و روابط انسانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مصرف الکل در متن ممکن است برای سنین پایین‌تر مناسب نباشد.
غزل شمارهٔ ۱۹۲۹
ای عَربَده کرده دوشْ با من
میْ خورده و کرده جوشْ با من
ای جان به حَقِ وصالِ دوشین
در خشمْ چُنین مَکوشْ با من
گَر با تو زِ من بَدی بِگُفتند
با بَنده بِگو، مَپوشْ با من
میْ خورده و کرده جوشْ با من
ای جان به حَقِ وصالِ دوشین
در خشمْ چُنین مَکوشْ با من
گَر با تو زِ من بَدی بِگُفتند
با بَنده بِگو، مَپوشْ با من
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۹۲۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۹۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
