هوش مصنوعی:
این متن به زیبایی‌های وجودی و فضایل یک شخصیت مقدس (احتمالاً امام یا پیامبر) اشاره دارد و تأثیر وجود او را در زندگی و هستی توصیف می‌کند. چشمانش نوربخش، سخنانش گشایندهٔ گوش‌ها، و وجودش بدون جود او بی‌معناست. قدرت و حمایت اوست که به دیگران توان می‌بخشد.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی است که برای درک بهتر آن، مخاطب نیاز به شناخت اولیه از ادبیات و مفاهیم دینی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
غزل شمارهٔ ۶۹۷
چشمت به تو نور خوش نماید
گوش تو در سخن گشاید
در گلشن ما زبان بلبل
هر لحظه تو را همی سراید
دست تو بیان کند یدالله
گر زانکه یدش به دستت آید
پائی که به قدرتش بپایست
بی قدرت او به پا نپاید
بی جود وجود سید ما
خود بود وجود ما نشاید
گوش تو در سخن گشاید
در گلشن ما زبان بلبل
هر لحظه تو را همی سراید
دست تو بیان کند یدالله
گر زانکه یدش به دستت آید
پائی که به قدرتش بپایست
بی قدرت او به پا نپاید
بی جود وجود سید ما
خود بود وجود ما نشاید
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۹۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
