هوش مصنوعی:
این متن به بیان مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی می‌پردازد، از جمله تفکر دربارهٔ زمان (گذشته و آینده)، لذت‌های زمانی، حقایق درونی و خیالات دلربا. شاعر از نقش‌های ذهنی سخن می‌گوید که در قالب کلمات نمی‌گنجند.
رده سنی:
18+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی دارد. این مفاهیم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده و ناملموس باشد.
غزل شمارهٔ ۲۰۴۹
ای دَمْ به دَمْ مُصَوِّرِ جانْ از دَرونِ تَن
نزدیک‌تر زِ فِکْرَت این نُکته‌‌ها به من
ز آینده و گُذشته چرا یاد می‌کُنم؟
که لَذِّتِ زمانی و هم قبلهٔ زَمَن
جانِ حَقایقیّ و خیالاتِ دِلْرُبا
وان نَقْش‌هایِ مِهْ که نَگُنجَد دَرین دَهَن
نزدیک‌تر زِ فِکْرَت این نُکته‌‌ها به من
ز آینده و گُذشته چرا یاد می‌کُنم؟
که لَذِّتِ زمانی و هم قبلهٔ زَمَن
جانِ حَقایقیّ و خیالاتِ دِلْرُبا
وان نَقْش‌هایِ مِهْ که نَگُنجَد دَرین دَهَن
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۰۴۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۰۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
