ای دَمْ به دَمْ مُصَوِّرِ جانْ از دَرونِ تَن
نزدیک‌تر زِ فِکْرَت این نُکته‌‌ها به من

ز آینده و گُذشته چرا یاد می‌کُنم؟
که لَذِّتِ زمانی و هم قبلهٔ زَمَن

جانِ حَقایقیّ و خیالاتِ دِلْرُبا
وان نَقْش‌هایِ ‌مِهْ که نَگُنجَد دَرین دَهَن