هوش مصنوعی: این متن عرفانی و شاعرانه، تجربه‌ای روحانی و عاشقانه را توصیف می‌کند که در آن راوی از دیدار با معشوق، یاران رند و مست، و لحظات سرمستی و اتحاد با عشق و جانان سخن می‌گوید. مفاهیمی مانند وحدت وجود، گذرایی دنیا و اسرار عرفانی نیز در آن نمود دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی اشارات به مستی و عشق ممکن است نیاز به بلوغ فکری برای تفسیر مناسب داشته باشد.

غزل شمارهٔ ۷۸۴

بر هر دریکه رفتیم بر ما روان گشودند
پرده چو برگرفتند روئی به ما نمودند

از هر دریچه ماهی با ما کرشمه کردند
و آن دلبران سرمست دلهای ما ربودند

نقشش خیال عالم باشد حباب بر آب
پیدا شدند و رفتند گوئی که خود نبودند

گوئی شراب خانه در بسته اند یا نه
آری درین زمانه آن در به ما گشودند

یاران رند سرمست در پای خم فتادند
سرها نهاده بر خاک گوئی که در سجودند

معشوق و عشق و عاشق باشد یکی و سه نام
گر اندکند و بسیار مجموع یک وجودند

مستانه جان و جانان با همدگر نشستند
اسرار نعمت الله گفتند و هم شنودند
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۸۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.