هوش مصنوعی: این متن به توصیف حالات عاشقان و رندان می‌پردازد که از دغدغه‌های دنیوی مانند کم و بیش، وجود و عدم، غم و نعمت رهایی یافته‌اند. آن‌ها با جام و ساقی همدم هستند، در خرابات مغان بت‌پرستی می‌کنند و در عشق غسل کرده‌اند. آن‌ها از شراب جام جم لذت می‌برند و مانند گدایان از پول و ثروت بی‌نیازند. در نهایت، آن‌ها در نعیم جاودان با سید (شاید اشاره به معشوق یا خداوند) هستند و از هرگونه نعمت دنیوی بی‌نیازند.
رده سنی: 18+ متن شامل مفاهیم عرفانی و اشاره به شراب و مستی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال نامناسب باشد. همچنین، درک عمیق این مفاهیم نیاز به بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۷۸۵

عاشقان از بیش و کم آسوده اند
از وجود و از عدم آسوده اند

همدم جامند و با ساقی حریف
عارفانه دم به دم آسوده اند

سرخوشند و شادمان می می خورند
خرمند و هم ز غم آسوده اند

لطف ساقی می به رندان می دهند
این کریمان از کرم آسوده اند

بت پرستان در خرابات مغان
عاشقانه از صنم آسوده اند

لب نهاده بر لب جام مدام
از شراب جام جم آسوده اند

پادشاهان سیم بر هم می نهند
این گدایان از درم آسوده اند

غسل کرده در محیط عشق او
از حدوث و در قدم آسوده اند

در نعیم جاودان با سیدند
منعمانه از نعم آسوده اند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۸۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.