هوش مصنوعی:
شاعر از درد دل و ناتوانی در بیان غم خود می‌گوید و با اشاره به بی‌فایده بودن کاغذ و قلم، احساس ناامیدی و اندوه خود را بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و اندوه‌آلود است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
رباعی شمارۀ ۱۲۷
دل کو که به نامه شرح غم آغازم
یا جان ز درد با سخن پردازم
از بی‌دلی و بی‌خبری کاغذ و کلک
می‌گیرم و می‌گریم و می‌اندازم
یا جان ز درد با سخن پردازم
از بی‌دلی و بی‌خبری کاغذ و کلک
می‌گیرم و می‌گریم و می‌اندازم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱۲۶
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۱۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
