۳۳۲ بار خوانده شده

رباعی شمارۀ ۱۸۰

ای تُنگ شکر چون دهن تنگت نی
رخسارهٔ گل چون رخ گلرنگت نی

از تیر مژه این دل صد پارهٔ من
میدوز و ز پاره دوختن ننگت نی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱۷۹
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۱۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.