هوش مصنوعی: متن توصیف کننده قدرت و ویرانگری باد است که به صورت خشمگین، مست و دیوانه ظاهر می‌شود. باد همه چیز را می‌سازد و سپس ویران می‌کند، بدون توجه به بزرگی یا ضعف آنچه در مسیرش قرار دارد. در بخشی از متن، اشاره‌ای به آشیانه‌ای می‌شود که در انزوا قرار داشت و توسط باد نابود شد. شاعر در پایان از بی‌خبری باد از اعمالش سخن می‌گوید.
رده سنی: 14+ متن دارای مفاهیم عمیق و استعاری است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، توصیفات شدید از ویرانگری و احساسات منفی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.

مرثیه

خشمگین و مست و دیوانه ست
خاک را چون خیمه‌ای تاریک و لرزان بر می‌افرازد
باز ویران می‌کند زود آنچه می‌سازد
همچو جادویی توانا، هر چه خواهد می‌تواند باد
پیل ناپیدای وحشی باز آزاد است
مست و دیوانه
بر زمین و بر زمان تازد
کوبد و آشوبد و بر خاک اندازد
چه تناورهای بارومند
و چه بی برگان عاطل را
که تکانی داد و از بن کند
خانه از بهر کدامین عید فرخ می‌تکاند باد؟
لیکن آنجا، وای
با که باید گفت؟
بر درختی جاودان از معبر بذل بهاران دور
وز مسیر جویباران دور
آشیانی بود، ‌مسکین در حصار عزلتش محصور
آشیان بود آن، که در هم ریخت،‌ ویران کرد،‌ با خود برد
آیا هیچ داند باد؟
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:سر کوه بلند
گوهر بعدی:گفت و گو
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.