هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که به مفاهیمی مانند عشق الهی، تقدیر، و جدایی از دنیای مادی می‌پردازد. شاعر از نعمت‌های روحانی و عشق الهی سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که این مفاهیم فراتر از درک مادی و دنیوی هستند. او همچنین به تقدیر و نقش آن در زندگی انسان اشاره می‌کند و از عشق به عنوان نیرویی قدرتمند یاد می‌کند که فراتر از هر چیز مادی است.
رده سنی: 18+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۲۵۷۵

هر لحظه یکی صورت، می‌بینی و زادن نی
جُز دیده فُزودن نی، جُز چَشمْ گُشودن نی

از نِعْمَتِ روحانی، در مَجْلِسِ پنهانی
چندانک خوری می‌خور، دَستوریِ دادن نی

آن میوه که از لُطفَش، می آب شود در کَف
وان میوهٔ نورَس را بر کَف بِنَهادن نی

این بوی که از زُلفِ آن تُرکِ خَطا آمد
در مُشکِ تَتاری نی، در عَنْبَر و لادن نی

می کوبَد تَقْدیرش، در هاوَنِ تَنْ جان را
وین سُرمهٔ عشقِ او، اَنْدَرخورِ هاون نی

دیدی تو چُنین سُرمه، کو هاون‌ها سایَد؟
تا باز رَوَد آن جا، آن جا که تو و من نی

آن جا رَوِش و دین نی، جُز باغِ نوآیین نی
جُز گُلْبُن و نسرین نی، جُز لاله و سوسن نی

بُگْذار تَنی‌ها را، بِشْنو اَرِنی‌ها را
چون سوخت مَنی‌ها را، پس طَعْنه گَهِ لَن نی

تَن را تو مَبَر سویِ شَمسُ الْحَقِ تبریزی
کَزْ غَلْبهٔ جانْ آن جا، جایِ سَرِ سوزن نی
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۵۷۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۵۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.