هوش مصنوعی: این متن شعری است که از مضامین عرفانی، عاشقانه و غم‌انگیز بهره می‌برد. در آن از مفاهیمی مانند عشق، جنون، شهادت، ماتم و زیبایی استفاده شده است. شاعر با به‌کارگیری تصاویر شاعرانه مانند «بید مجنون»، «طوطی سخندان» و «خال گلستان»، حالات روحی و عاطفی خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند شهادت و ماتم نیاز به بلوغ فکری برای درک صحیح دارند.

غزل شمارهٔ ۱۱۳۹

تا که را قسمت شهید سنگ طفلان کرده است؟
بید مجنون گیسوی ماتم پریشان کرده است

گردن ما در کمند جوهر آیینه نیست
ساده لوحی طوطی ما را سخندان کرده است

می تواند کوکب ما را خرید از سوختن
آن که بر خال تو آتش را گلستان کرده است

حسن دارد شیوه های دلفریب از عشق یاد
چشم مجنون، چشم آهو را سخندان کرده است

می کشد هر دم برون زور جنون از خانه ا
عشق در پیری مرا همسنگ طفلان کرده است

خامه صائب ز بس شیرین زبانی پیشه کرد
سرمه زار اصفهان را شکرستان کرده است
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۳۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.