هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که به موضوعاتی مانند عشق، صبر، حکمت، و گذر عمر می‌پردازد. شاعر از عناصر طبیعت و تمثیل‌های گوناگون برای بیان مفاهیم عمیق استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار بوده و نیاز به تجربه و دانش بیشتری دارد.

غزل شمارهٔ ۱۴۵۲

نغمه را در دل عشاق اثر بسیارست
یک جهان سوخته را نیم شرر بسیارست

سنگ طفلان ندهد فرصت خاریدن سر
شجری را که درین باغ ثمر بسیارست

کوته افتاده ترا تار نفس ای غواص
ورنه در سینه این بحر گهر بسیارست

تازه شد جان گل از شبنم پاکیزه گهر
فیض در صحبت ارباب نظر بسیارست

عمر کوتاه کند خنده شادی چون برق
چشم وا کردن و بستن ز شرر بسیارست

هر دری شارع صد قافله تفرقه است
زود بر در زن ازان خانه که در بسیارست

به خوشی می گذرد روز و شب سنگدلان
خنده کبک درین کوه و کمر بسیارست

مکن آشفته ز اخبار پریشان دل جمع
پنبه در گوش نه آنجا که خبر بسیارست

دل مکن جمع ز همواری ابنای زمان
سگ خاموش درین راهگذر بسیارست

خیزد از کشور ما طوطی شیرین گفتار
گر به خاک سیه هند شکر بسیارست

نتوان شست به هر صید گشودن صائب
ورنه در ترکش من آه سحر بسیارست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۴۵۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۴۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.