هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که بر اهمیت ذکر و سپاسگزاری از خداوند، ارزش امید و عشق الهی، و تواضع در برابر پروردگار تأکید دارد. همچنین، از مفاهیمی مانند رضایت به قضای الهی، بخشش، و گذشت از دنیای مادی سخن می‌گوید.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در متن ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات فلسفی و استعاری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۱۵۱۵

هر که از حمد تو خاموش نگردد دم ازوست
هر که در حلقه ذکر تو بود خاتم ازوست

خط پیمانه محیط است به اسرار جهان
هر که در عالم آب است همه عالم ازوست

غافل از پاس نفس هر که نگردد چون صبح
روی خندان، دم جان بخش، دل بی غم ازوست

نیست جز جبهه واکرده ارباب کرم
گل ابری که گلستان جهان خرم ازوست

در کف خاک اگر رشته امیدی هست
خارخاری است که در جان بنی آدم ازوست

آب شمشیر گواراست اگر او ساقی است
مد انعام بود زخم اگر مرهم ازوست

ما لب خشک به سرچشمه حیوان ندهیم
کاین سفالی است که خون در دل جام جم ازوست

دست خالی است چو میزان ز دو سر قسمت ما
مایه از هر که بود، سود دو عالم هم ازوست

هوس ملک سلیمان گرهی بر بادست
قامت هر که خم از سجده شود، خاتم ازوست

چه عجب قامت اگر راست نسازد صائب
عشق دردی است که در پشت فلک ها خم ازوست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۵۱۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.