حضور خاطر اگر در نماز معتبرست
امید ما به نماز نکرده بیشترست

به گرمی جگر ما دل که خواهد سوخت؟
درین بساط که خورشید آتشین جگرم

شرر به آتش و شبنم به بوستان برگشت
حضور خاطر عاشق هنوز در سفرست

ز دار و گیر خزان و بهار آسوده است
چو سرو هر که درین روزگار بی ثمرست

حباب کسب هوا می کند ز بی بصری
درین محیط که کشتی نوح در خطرست

دمید صبح قیامت، رسید روز جزا
هنوز صائب مغرور مست و بیخبرست