هوش مصنوعی: این متن به مفاهیمی مانند صبر، تواضع، دوری از طمع، نگاه به عیب دیگران، بیهودگی برخی تلاش‌ها، و درد خطا می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر شعری مانند صهبا، قلزم، کشتی طوفان، و سرو، پیام‌های اخلاقی و عرفانی را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۲۰۶۹

تا آدمی خمش نشود برگزیده نیست
صهبا ز جوش تا ننشیند رسیده نیست

تمکین ز چار موجه طمع داشتن خطاست
در قلزمی که آب گهر آرمیده نیست

هر کس نظر به عیب کسان از هنر کند
در پیش صاحبان نظر پاک دیده نیست

بیهوده دست بر دل من می نهد طبیب
لنگر حریف کشتی طوفان رسیده نیست

آواز نیست پای به دامن کشیده را
هر کس که از وصول زند دم رسیده نیست

مشغول جمع کردن تیر فکنده است
پشت فلک ز راه تواضع خمیده نیست

مگشای لب به خنده و کوتاه دار دست
در عالمی که دست و لب ناگزیده نیست

پیوسته در کشاکش خار علایق است
چون سرو دامنی که درین باغ چیده نیست

صائب بود ز درد خطا صاف فکر من
در جام من به غیر شراب چکیده نیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۰۶۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۰۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.