هوش مصنوعی: این شعر به عشق و تأثیرات عمیق آن بر زندگی انسان‌ها می‌پردازد. شاعر از جذبه عشق، آشفتگی دل، رنج‌های عاشقان و تأثیرات روحی و عاطفی آن سخن می‌گوید. همچنین، از مفاهیمی مانند پیری در عشق، اسارت دل و پریشانی عالم در اثر دل‌گیری یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند رنج عشق و پریشانی روحی نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارد.

غزل شمارهٔ ۲۴۱۸

جذبه شوق تو هر کس را گریبان گیر شد
هر سر مو بر تنش در قطع ره شمشیر شد

نوبهار زندگی را در خزان از سر گرفت
چون زلیخا هر که در عشق جوانان پیر شد

عاشق مسکین نظر بندست هر جا می رود
دیده آهو به مجنون حلقه زنجیر شد

یک دل آشفته عالم را پریشان می کند
آخر از دلگیری ما عالمی دلگیر شد

اشک چون کم شد، به مژگان زور می آرد نگاه
می مکد انگشت خود را طفل چون بی شیر شد

شهپر پرواز مرغ روح را در گل گرفت
هر که صائب در جهان آلوده تعمیر شد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۱۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.