هوش مصنوعی: این شعر به تأثیرات عمیق عشق و احساسات در زندگی انسان‌ها می‌پردازد. عشق می‌تواند تاریکی‌ها را به روشنی تبدیل کند، سنگ‌دلان را نرم کند و حتی دشمنان را به دوست تبدیل نماید. همچنین، اشاره‌ای به تأثیر سکوت در حفظ زندگی و انرژی دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات فلسفی و اخلاقی نیاز به تجربه و درک بیشتری از زندگی دارند.

غزل شمارهٔ ۲۵۵۷

گر جلا آیینه های تیره را نم می کند
عاشقان را هم می گلرنگ خرم می کند

می کند در سخت رویان صحبت نیکان اثر
سنگ را فرهاد شیرین کار، آدم می کند

می کند بیگانه وحشت آشنایان را زهم
چشم شوخ از سایه مژگان خود رم می کند

در گلستان جلوه مستانه آن شاخ گل
سرو را در چشم قمری نخل ماتم می کند

می کند جا در دل معشوق پیچ و تاب عشق
ریشه جوهر در دل فولاد محکم می کند

در ضمیر خاک خواهم غوطه چون قارون زدن
گر چنین پشت مرا بار گنه خم می کند

زندگی خواهی، خموشی پیشه خود کن که شمع
عمر خود را از زبان آتشین کم می کند

می شوند از گرمخونی دوست صائب دشمنان
کار روغن در چراغ لاله شبنم می کند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۵۵۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۵۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.