هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از مضامین عرفانی و اخلاقی بهره می‌برد. شاعر در آن به موضوعاتی مانند صبر، مقاومت در برابر فشارهای بیرونی، بی‌فایده بودن برخی تلاش‌ها، و نیاز به آرامش درونی اشاره می‌کند. همچنین، از نمادهایی مانند «چشمه زمزم»، «دریا»، و «سوزن عیسی» برای بیان مفاهیم عمیق تر استفاده شده است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان کم‌سن‌وسال دشوار خواهد بود. همچنین، برخی از اشارات نمادین ممکن است نیاز به دانش ادبی و فرهنگی داشته باشند.
غزل شمارهٔ ۲۸۷۸
به الزام پیاپی مدعی ملزم نمی گردد
اگر صد سال اندامش دهی آدم نمی گردد
دل معمور را سامان پیچ و تاب نمی باید
به قد خم کسی سر حلقه ماتم نمی گردد
چرا تصدیع بی حاصل دهم خار مغیلان را؟
نمازی دامنم از چشمه زمزم نمی گردد
به دریا کن دل ای ساقی و خم را در میان آور
سر ما گرم ازین پیمانه کم کم نمی گردد
چه چشمک می زنی ای سوزن عیسی به زخم من؟
رفو این دستگاه از رشته مریم نمی گردد
اگر صد سال اندامش دهی آدم نمی گردد
دل معمور را سامان پیچ و تاب نمی باید
به قد خم کسی سر حلقه ماتم نمی گردد
چرا تصدیع بی حاصل دهم خار مغیلان را؟
نمازی دامنم از چشمه زمزم نمی گردد
به دریا کن دل ای ساقی و خم را در میان آور
سر ما گرم ازین پیمانه کم کم نمی گردد
چه چشمک می زنی ای سوزن عیسی به زخم من؟
رفو این دستگاه از رشته مریم نمی گردد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۷۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
