هوش مصنوعی:
این شعر از صائب تبریزی، با تصاویر شاعرانه و استعاره‌های زیبا، به توصیف احساسات عاشقانه، زیبایی‌های طبیعت و حالات روحی شاعر می‌پردازد. در آن از عناصری مانند گلدسته مینا، غنچه، مسیحا، دختر رز، دریا و زلیخا استفاده شده است که همگی بر عمق احساسات و تخیل شاعر تاکید دارند.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و شناخت ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اشارات تاریخی (مانند زلیخا) ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
غزل شمارهٔ ۳۲۹۲
چهره ات رنگ ز گلدسته مینا دارد
غنچه ات درس تبسم ز مسیحا دارد
عرصه خانه خشت و گل خم دلگیرست
دختر رز هوس چادر مینا دارد
دلم از گریه مستانه مدد می طلبد
این گل ابر نظر بر لب دریا دارد
بوی پیراهن اگر تند رود معذورست
دشمنی در پی چون چشم زلیخا دارد
صائب این ذوق که از نشأه می یافته است
جان اگر در گرو باده کند جا دارد
غنچه ات درس تبسم ز مسیحا دارد
عرصه خانه خشت و گل خم دلگیرست
دختر رز هوس چادر مینا دارد
دلم از گریه مستانه مدد می طلبد
این گل ابر نظر بر لب دریا دارد
بوی پیراهن اگر تند رود معذورست
دشمنی در پی چون چشم زلیخا دارد
صائب این ذوق که از نشأه می یافته است
جان اگر در گرو باده کند جا دارد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۲۹۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۲۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
