هوش مصنوعی: این متن شعری است که از عناصر طبیعت و احساسات انسانی برای بیان مفاهیم عمیق استفاده می‌کند. شاعر با اشاره به گل‌ها، باد، آتش و دیگر عناصر، به موضوعاتی مانند عشق، امید، درد و انتظار می‌پردازد. همچنین، از مضامین عرفانی و اخلاقی مانند جوانمردی و دعا نیز استفاده شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق و انتزاعی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند درد و انتظار نیاز به تجربه‌ی زندگی بیشتری برای درک کامل دارند.

غزل شمارهٔ ۳۳۲۱

نرگس از دور به آن چشم نگاهی دارد
وقت گل خوش که عجب طرف کلاهی دارد

سر سودازدگان را سبک از جای مگیر
کاین کدو چون خم می پشت و پناهی دارد

دست ارباب دعا را مکن از دولت دور
کاین چراغی است که از دست پناهی دارد

برق تازان به صف خرمن ما می آید
هر که در سینه گمان شعله آهی دارد

صید بیمار گرفتن ز جوانمردی نیست
ور نه بر چشم تو دل حق نگاهی دارد

تار و پود نفس ما ز نظام افتاده است
داغ شمعیم که سر رشته آهی دارد

کعبه هر چند که در مد نظر افتاده است
هر که را می نگری چشم به راهی دارد

صائب از چشم سخنساز ندارد ذوقی
گرد آن چشم که رم کرده نگاهی دارد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۳۲۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۳۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.