هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که به موضوعاتی مانند عشق، وصال، رنج عاشقان، صبر و انتظار، و ارزش‌های اخلاقی مانند پاک‌نظری و بینش می‌پردازد. شاعر از دل‌آشفتگی، بید مجنون، سودازدگان، و عاشق پاک‌نظر سخن می‌گوید و به مفاهیمی مانند وصل، صبر، و تربیت جوهر بینش اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و استعاره‌های به‌کاررفته ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

غزل شمارهٔ ۳۳۸۶

نیست ممکن دل آشفته به سر پردازد
بید مجنون به سرانجام ثمر پردازد

نیست در خاطر سودازدگان فکر وصال
به چه دل غرقه دریا به گهر پردازد؟

چشم بیمار تو درمانده تدبیر خودست
فرصتی کو به من خسته جگر پردازد؟

عاشق پاک نظر اوست که در خلوت وصل
چشم پوشد ز تماشا، به خبر پردازد

صفحه روی تو اکنون که خط آورد برون
عجبی نیست به ارباب نظر پردازد

محو در پرتو خورشید جهانتاب شود
هر که چون شبنم گل دیده به زر پردازد

نامه اش پاکتر از صبح قیامت باشد
هر که آیینه دل وقت سحر پردازد

عیش شیرین نشود با نفس گیرا جمع
بی نوا ماند اگر نی به شکر پردازد

هر که در تربیت جوهر بینش باشد
به جگر سوختگان همچو شرر پردازد

زان عقیق لب سیراب چه کم می گردد؟
یک نفس گر به من تشنه جگر پردازد

دایم از تنگدلی سر به گریبان باشد
هر که چون غنچه درین باغ به زر پردازد

گرد ما فرد روان را نتواند دریافت
رهنوردی که به اسباب سفر پردازد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۳۸۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۳۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.