سوره فتح دعای نصر دعای توسل
هوش مصنوعی: این متن شعری است که از خواننده می‌خواهد تا از تاریکی و غفلت دوری کند و به سوی نور و روشنایی حرکت نماید. با استفاده از تصاویر طبیعی مانند صبح، خورشید، ستاره‌ها و دریا، شاعر بر اهمیت بیداری روحانی، رهایی از تعلقات دنیوی و توجه به معنویات تأکید می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به اشعار مولوی و صائب دارد که نشان‌دهندهٔ تأثیرپذیری از عرفان و ادبیات کلاسیک فارسی است.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از ابیات نیاز به تفسیر دارند که برای سنین پایین مناسب نیست.

غزل شمارهٔ ۴۰۳۱

دمید صبح تجلی به جان شتاب کنید
ز سردسیر جهان رو به آفتاب کنید

درین محل که گشوده است صبح دفتر فیض
ستاره ای ز برای خود انتخاب کنید

کنون که زر به سپر بخش می کند خورشید
چه لازم است نظر را سیه به خواب کنید

هوای عالم بالا کنید چون شبنم
بس است چند اقامت درین خراب کنید

ز روی دل بفشانید گرد هستی را
نظر به شاهد مقصود بی حجاب کنید

مگر رسید به پابوس بحر چون سیلاب
به آه گرم دل سنگ خویش آب کنید

عمارت نفس پوچ را بقایی نیست
ز بحر چند جدا خانه چون حباب کنید

ز خون دیده خود می به ساغر اندازید
ز رنگ چهره خود سیر ماهتاب کنید

چراغ دولت بیدار را فروغی نیست
نظر به گوشه آن چشم نیمخواب کنید

ز شعر مولوی روم چون بپردازید
موحدان غزل صائب انتخاب کنید
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
# مواعظ اخلاقی
۲۶۶ حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۰۳۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۰۳۲
چالش حفظ شعر
ثبت مجموعه شعر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.