هوش مصنوعی: شاعر در این متن از ترس‌های متفاوت خود سخن می‌گوید: ترس از نفس کافرکیش، ترس از خود بیش از دشمن، ترس از عاقبت‌اندیشی دیگران، ترس از تلخی‌های دنیا، ترس از رهبر بیش از راهزن، ترس از ماندن در زندان زندگی، ترس از جنون سرکش خود، ترس از مردم درویش بیش از شاهان، و ترس از پیری و غفلت. این ترس‌ها نشان‌دهنده دغدغه‌های عمیق روحی و فلسفی شاعر است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی از مضامین مانند ترس از نفس یا جنون سرکش ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین و نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۵۵۵۸

من از دشمن فزون از نفس کافر کیش می ترسم
ز دشمن دیگران ترسند و من از خویش می ترسم

نگاه موشکافان را نظر بر عاقبت باشد
ز نوش این جهان تلخ بیش از نیش می ترسم

میانجی سنگ ره می گردد ارباب توکل را
من از رهبر درین وادی ز رهزن بیش می ترسم

به عنوانی که می ترسند از رفتن گرانجانان
من از بودن درین زندان پر تشویش می ترسم

جنون سرکش من طوق فرمان برنمی دارد
ز بدمستان فزون از عقل دوراندیش می ترسم

دعای تنگدستان فتح را در آستین دارد
ز شاهان بیش من از مردم درویش می ترسم

گرانی می شود در صبح افزون خواب غفلت را
از آن صائب من از موی سفید خویش می ترسم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۵۵۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۵۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.