هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به زیبایی‌های طبیعت، عشق الهی، وحدت وجود، و شهادت اشاره دارد. شاعر از جلوه‌های مختلف هستی مانند دریا، خورشید، و لاله‌های صحرا برای بیان مفاهیم عمیق عرفانی استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی اشارات به مفاهیمی مانند شهادت و وحدت وجود نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۶۱۶۵

جلوه مستانه آن سرو قامت را ببین
چشم بگشا موجه دریای رحمت را ببین

سر به جای ذره می رقصد درین نخجیرگاه
تیغ بازی های آن خورشید طلعت را ببین

موجه دریا نگنجد در دل تنگ حباب
بگذر از سر جوهر تیغ شهادت را ببین

سیر سیل نوبهاران بر فراز پل خوش است
در جهان آب و گل شور حقیقت را ببین

ریسمان را پنبه کردن صرفه حلاج نیست
در لباس کثرت ای منصور وحدت را ببین

نیست چون از غیب روزی دیده حق بین ترا
چهره آیینه داران حقیقت را ببین

می چکد خون حلال من ز طرف دامنش
لاله بی داغ صحرای شهادت را ببین

می درخشد دولت از بال هما چون آفتاب
در جبین جغد انوار سعادت را ببین

تار و پود مخمل از خواب پریشان بسته اند
دست بالین کن شکر خواب فراغت را ببین

غافل از اسباب شکرای خواجه خودبین مشو
بر سر هر رهگذر ارباب حاجت را ببین

می توان در پرده حسن یار را بی پرده دید
صائب از ارباب معنی باش و صورت را ببین
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۱۶۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۱۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.