هوش مصنوعی: این شعر از تغییر رفتار معشوق و درد عاشق سخن می‌گوید. شاعر از بی‌توجهی معشوق شکایت دارد و می‌گوید که هرگز تسلی‌بخش نبوده‌است. همچنین، اشاره‌ای به ناامیدی و گم‌کردن راه دارد و از بی‌صبری زمانه می‌نالد. در پایان، به تأثیر زیبایی معشوق بر دیگران، حتی زاهد، اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی پیچیده است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، برخی از مفاهیم مانند ناامیدی و تأمل در روابط انسانی نیاز به بلوغ فکری دارد.

غزل شماره ۳

تغییری ای صنم بده اطوار خویش را
مپسند بر من این همه آزار خویش را

هرگز نیامدی و تسلی دهم چو طفل
هردم ز مقدمت دل بیمار خویش را

پرمایه را نظر بفرومایه عیب نیست
یکره ببین ز لطف خریدار خویش را

مرغان ز آشیانه برون افتادهایم
گم کردهایم ماره گلزار خویش را

تا پر فشانئی نکند وقت قتل هم
بر بست بال مرغ گرفتار خویش را

مهلت نداد صرصر ایام تا که ما
در آشیان نهیم خس و خار خویش را

هرکس که برد لذت تیر تو مرهمی
نگذاشت زخم سینهٔ افکار خویش را

زاهد مگر خرام تو دیدی که داده است
بر باد دفتر و سرو دستار خویش را

اسرار آن و حسن ز بس گشته نقش دل
اسرار خوانده زین سبب اسرار خویش را
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره ۲
گوهر بعدی:غزل شماره ۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.