هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر به توصیف معشوق و ویژگی‌های زیبایی‌اش می‌پردازد. او از چهره‌ی زیبا، موهای شب‌مانند، و جذابیت‌های معشوق سخن می‌گوید و احساسات خود را بیان می‌کند. همچنین، شاعر اشاره می‌کند که توصیف کامل معشوق ممکن نیست و قلبش در اسرار عشق گم شده است.
رده سنی: 16+ متن شامل مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک و اصطلاحات ادبی ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.

غزل شماره ۱۷

وجودش بس ز حق دارد مزایا
غدانی مریة منه البرایا

دل از من برده شوخ مه لقائی
تناهی حسنه اقصی القصایا

بتی سنگین دلی سیمین عذاری
صبیح الوجه مرضی السجایا

ملاحتهای شیرینان پر شور
عکوس من محیاه مرایا

بفردوسم مخوان از خلد رویش
فمن خلی النقود بالنسایا

ز صبح طلعت و زلف شب آساش
غدت غدوات ایامی عشایا

سخن کوته بود در وصف قدش
مدی الاعمار لو قلنا تحایا

چو اسرار دهان و از میان داشت
فقلبی فی زوایاه جنایا
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره ۱۶
گوهر بعدی:غزل شماره ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.