هوش مصنوعی: این متن عرفانی از مولانا جلال‌الدین رومی است که به ستایش عشق الهی و دوری از تعلقات دنیوی می‌پردازد. شاعر از عشق به عنوان تنها حقیقت پایدار یاد می‌کند و دیگر امور را فانی و بی‌ارزش می‌خواند. او از نمادهایی مانند چنگ و رباب برای بیان مفاهیم عرفانی استفاده می‌کند و بر اهمیت رسیدن به حقیقت از طریق عشق تأکید دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شماره ۲۵

اصحبوا العشق ایها الا صحاب
الوداد الودا دیااحباب

عشق گو و عشق دان و عشق بین
عشق شو عشق و رخ ز غیر بتاب

می کش و نی زن و بچنگ آور
طرهٔ دلربا و چنگ و رباب

طرهٔ دلربات برهاند
زین ره پیچ پیچ و پر خم و تاب

چنگ گوید بچنگ دستان زن
ان للعاشقین حسن مآب

از رباب این شنورب آب بقا است
و آنچه جز او است نیست غیر سراب

اوست دریای بیکرانه و هست
غیر او چون مذی و موح و حباب

نی نم این نم است یم که بود
واصل و فاصل و نم و یم و آب

از نیم این نوا رسد که نِیم
همگی نائی است و نی نایاب

بود او رنگ یوسفم همه جا
یا بنی ادخلوا من الابواب

جوش می در خم این خروش کند
که در این راه دل خورد خوناب

وقت آن شد که تا دهد اسرار
زهد سی ساله درکشد می ناب
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره ۲۴
گوهر بعدی:غزل شماره ۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.