هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از غمهای روزگار و ناپایداری دنیا سخن میگوید و به شراب و عشق به عنوان پناهگاهی از این رنجها اشاره میکند. او از زیبایی معشوق و تأثیر آن بر روح خود میسراید و همچنین به ناعادلانه بودن تقدیر و فلک اشاره دارد. در نهایت، شاعر به عشق و شراب به عنوان تنها مایهٔ تسلی خود در این جهان سرابگونه میپردازد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل اشارههایی به شراب و مستی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب باشد. همچنین، مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در شعر برای درک بهتر، به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد.
غزل شماره ۲۶
فتادهایم ز غم روزگار درگرداب
بیار ساقی گلچهره کشتی می ناب
شراب ناب بیاب و بتاب روز جهان
که هست نزد خردمند این جهان چو سراب
اگرنه کار فلک کجروی است داده چرا
بدیده هر شبه بیدار وی به بختم خواب
بجز طراوت رویت ندیدهام در گل
بجز حدیث تو نشنیدهام ز چنگ و رباب
ز بیم غیر بسویش نمیتوان نگریست
ز دیده اشک فشانم که بینمش در آب
نه عیب او است رقیبش ببین که در قرآن
قرین آیهٔ رحمت بود و عید عذاب
بیا بگو که جز اسرار زان لب میگون
که از مشاهده باده بوده مست و خراب
بیار ساقی گلچهره کشتی می ناب
شراب ناب بیاب و بتاب روز جهان
که هست نزد خردمند این جهان چو سراب
اگرنه کار فلک کجروی است داده چرا
بدیده هر شبه بیدار وی به بختم خواب
بجز طراوت رویت ندیدهام در گل
بجز حدیث تو نشنیدهام ز چنگ و رباب
ز بیم غیر بسویش نمیتوان نگریست
ز دیده اشک فشانم که بینمش در آب
نه عیب او است رقیبش ببین که در قرآن
قرین آیهٔ رحمت بود و عید عذاب
بیا بگو که جز اسرار زان لب میگون
که از مشاهده باده بوده مست و خراب
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شماره ۲۵
گوهر بعدی:غزل شماره ۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.