۲۹۲ بار خوانده شده

غزل شماره ۲۷

ای ماه جبین سیم غبغب
وی سیم ذقن بت شکر لب

بی ماه رخت شبان تیره
کارم همه دم فغان و یارب

لبریز شراب ناب جامت
وز خون جگر دلم لبالب

بتوان دو سه گام رنجه کردن
بالین مریض خویش یکشب

ای اختر حسن چهره بنمای
تا آنکه شوم خجسته کوکب

می نوشی و عشق کار اسرار
ای کاش نگردد او ز مذهب
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره ۲۶
گوهر بعدی:غزل شماره ۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.