۲۸۹ بار خوانده شده

غزل شماره ۱۴۲

راه خواهی رخت بر دریا فکن
کام جوئی قید من و مافکن

بلبلی تو لال چون توسن مباش
شورشی در گنبد مینا فکن

لا احب الافلین گو چون خلیل
چشم دل بر شاهد یکتا فکن

خواهی ار آذر گلستان گرددت
خیز و نعلین دوکون از پافکن

تاکیت درچاه طبع اسرار جااست
رخت سوی عالم بالافکن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره ۱۴۱
گوهر بعدی:غزل شماره ۱۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.