هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حافظ، به موضوعاتی مانند عشق، تقدیر، وحدت وجود، و استفاده از فرصت‌ها می‌پردازد. شاعر از مستی و عشق به معشوق سخن می‌گوید و بر قدرت عشق و تسلیم در برابر قضا تأکید دارد. همچنین، به مفاهیم عرفانی مانند وحدت وجود و حضور معشوق در همه چیز اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه بیشتری نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا پیچیده باشد.

غزل شماره 8

از باده مست گشت بت می‌پرست ما
آمد چه خوب فرصت وصلش به دست ما

ما بر امور انفس و آفاق قادریم
لیکن قضاست مسئله پای‌بست ما

هر پنجه‌ای به پنجه ما ناورد شکست
بازوی عشق می‌دهد ای دل شکست ما

در ساحتش خطا بود اظهار هست و بود
زیرا به دست اوست همه بود و هست ما

مائیم جمله ذاکر و ساجد به پیش او
از اوست در نماز قیام نشست ما

گاهیم بر فراز و زمانیم در نشیب
تا خلق پی برند به بالا و پست ما

ای دوست استفاده ز فرصت غنیمت است
تدبیر چیست جست چو ماهی ز شست ما

وحدت حرام باد کسی کآرزو کند
لب بر لبش نهند صنم می‌پرست ما
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره 7
گوهر بعدی:غزل شماره 9
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.