هوش مصنوعی:
این شعر از حضرت مولانا بیانگر عظمت و قدرت الهی است. شاعر با بیان تصاویر مختلف مانند دیو، دوزخ و مرگ، نشان می‌دهد که همه چیز در برابر خداوند ناچیز است و او بر همه چیز مسلط است. همچنین، تأکید می‌کند که هر آنچه اتفاق می‌افتد، به اندازه و مناسب ذات الهی است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی موجود در این شعر برای درک و تجربه بهتر، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و شناختی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
شمارهٔ ۲۵ - ناله از حصار مرنج
ای حصن مرنج وای آنکس
کو چون من بر سر تو باشد
هر دیو در آن جهان که بجهد
از خانه خود بر تو باشد
ور پنهان خانه ای کند مرگ
در پیشگهش در تو باشد
تو مادر دوزخی بگو راست
یا دوزخ مادر تو باشد
نه نه که نه اینی و نه آنی
دوزخ چو برابر تو باشد
تو مهتر مهتری مر او را
او کهتر کهتر تو باشد
گر آتش تو ورا بسوزد
والله که فراخور تو باشد
کو چون من بر سر تو باشد
هر دیو در آن جهان که بجهد
از خانه خود بر تو باشد
ور پنهان خانه ای کند مرگ
در پیشگهش در تو باشد
تو مادر دوزخی بگو راست
یا دوزخ مادر تو باشد
نه نه که نه اینی و نه آنی
دوزخ چو برابر تو باشد
تو مهتر مهتری مر او را
او کهتر کهتر تو باشد
گر آتش تو ورا بسوزد
والله که فراخور تو باشد
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴ - ستایش
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶ - پیشگوئی منجم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
