هوش مصنوعی: شاعر در این متن به ستایش عدالت و دانش می‌پردازد و خود را نماد عدالت می‌داند. او از یاقوت سرخ به عنوان نماد شادی و جلال نام می‌برد و تأکید می‌کند که دانش از روح‌الامین (جبرئیل) ناشی می‌شود. همچنین، او هشدار می‌دهد که کسانی که این سخنان را باور ندارند، در جهل و گمراهی به سر می‌برند.
رده سنی: 14+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده مانند یاقوت و روح‌الامین نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۴۴ - قطعه

ز اقبال تو شاها گفت خواهم
یکی مشروح دستی با دلالت

من آن عدلم درین معنی به گفتار
که در گیتی بخوانندم عدالت

مرا یاقوت خاتم سرخ روی است
از آن شادی نام با جلالت

اگر یاقوت ها هم سرخ رویند
ولیکن سرفرویند از خجالت

مرا فکرت چنین گفت و درین ریاب
به دانش می کند فکرت حوالت

چنین دانم که دانش نه ز خود گفت
که از روح الامین بود این مقالت

هر آنکو این سخن باور ندارد
ندارد جز ره جهل و ضلالت

درستست این سخن نی مستحیل است
که ملکت را نباشد استحالت
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۳ - شکوه از سعایت ابوالفرج
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.