هوش مصنوعی: این شعر در وصف معشوق و ستایش شاه مسعود است. در بخش اول، شاعر به زیبایی‌های معشوق اشاره می‌کند و عشق خود را به او بیان می‌دارد. در بخش دوم، شاه مسعود به عنوان پادشاهی قدرتمند و عادل توصیف می‌شود که ماه و چرخ از عظمت او هراسانند و خدمت به او مانند خدمت به خسروان است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و ستایشی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و شناختی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۳

ای نگارین چون تو از خوبان کجاست
نیست کس را آنچه از گیتی تراست

قد و روی و زلف سرو و ماه مشک
مشک پیچان ماه تابان سرو راست

تا مرا مهر تو اندر دل نشست
از دل من بیش مهر کس نخاست

ای نگار از طاعت تو چاره نیست
راست گویی خدمت خسرو علاست

شاه مسعود آفتاب داد و دین
آنکه بر شاهان گیتی پادشاست

از نهیبش ماه با رخسار زرد
وز شکوهش چرخ با پشت دوتاست

خسروان را آب حوضش زمزم است
سرکشان را خاک قصرش کیمیاست

شاه گردون همت گردون محل
خسرو دریا دل دریا عطاست

از بقا و عز و دولت شاد باد
تا به گیتی دولت و عز و بقاست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.