هوش مصنوعی:
این متن شعری است که با استفاده از تصاویر طبیعت مانند ابر، باغ، گل، غنچه، سرو، آب و کوه، حالات و حرکات مختلف را توصیف می‌کند. شاعر از عناصر طبیعی برای بیان مفاهیم عمیق‌تر مانند آزادی، حرکت، و تغییر استفاده می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق و تصاویر شاعرانه است که ممکن است برای درک کامل، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی داشته باشد. همچنین، استفاده از استعاره و تشبیهات ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۱۳۰
باز دیدی که ابر تر دامن؟
باغ را کرد پر گهر دامن
گل ز بهر نثار بر چیدن
پیرهن کرد سر بسر دامن
غنچه ی تنگ چشم را گر چه
هست پر خرده های زر دامن
از گدایی چو قرص خور بیند
باز گیرد ز یک دگر دامن
سرو آزاد بین چو چالاکان
در زده چست در کمر دامن
پای در آب می نهد زیرا
کرد از ساق ز استر دامن
گر چه ار خار خیمه ی گل را
میخها کوفتند بر دامن
روی نگشاده رخت می بندد
درچده از پی سفر دامن
وانک وانک چنار پنجه کشید
کش بگیرد به رهگذر دامن
کف برآورده پای در زنجیر
آب دیوانه شکل تر دامن
وانک اندر قفای دیوانه
کوه کردست سنگ در دامن
باغ را کرد پر گهر دامن
گل ز بهر نثار بر چیدن
پیرهن کرد سر بسر دامن
غنچه ی تنگ چشم را گر چه
هست پر خرده های زر دامن
از گدایی چو قرص خور بیند
باز گیرد ز یک دگر دامن
سرو آزاد بین چو چالاکان
در زده چست در کمر دامن
پای در آب می نهد زیرا
کرد از ساق ز استر دامن
گر چه ار خار خیمه ی گل را
میخها کوفتند بر دامن
روی نگشاده رخت می بندد
درچده از پی سفر دامن
وانک وانک چنار پنجه کشید
کش بگیرد به رهگذر دامن
کف برآورده پای در زنجیر
آب دیوانه شکل تر دامن
وانک اندر قفای دیوانه
کوه کردست سنگ در دامن
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
