هوش مصنوعی: این متن به توصیف اسبی استثنایی می‌پردازد که ویژگی‌های عجیب و غریبی دارد، مانند استخوان‌بندی شبیه به عاج، تغذیه از باد و آب چاه، و حرکت‌های نامتعارف. همچنین، متن به مسائلی مانند ناتوانی، تحرک اجباری، و درخواست کمک اشاره می‌کند. در پایان، شاعر از صدر زمانه می‌خواهد که به فریادش برسد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم تمثیلی و اجتماعی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 15 سال پیچیده باشد. همچنین، برخی از عبارات نیاز به درک عمیق‌تری از ادبیات و مفاهیم انتزاعی دارند.

شمارهٔ ۱۲۷ - وله ایضا فی صفة الفرس

مرا اسبیست الحق این چنین اسب
زیان مال و نقص جاه باشد

همه تن استخوان چون اسب عاجست
که در شطرنج جفت شاه باشد

چو دیواریست بر روی بلندی
که خود دیوار من کوتاه باشد

ز روی آنکه اندر وی تحّرک
به زور و حیلت و اکراه باشد

تو دیدی جانور هرگز که او را
غذای از باد و اب از چاه باشد

بگیرد راه چون بروی نشینم
چو دیواری که اندر راه باشد

بدو گفتم بجنب آخر که جنبش
بدیوار اندر و گه گاه باشد

مرا گفتا که در دیوار جنبش
از آن باشد که در وی کاه باشد

تو کاهم ده اگر من بر نپّرم
ترا با من عتاب آنگاه باشد

خلل کردست دیوارت نگه دار
که افتادنش از ناگاه باشد

تو از من بی گناه آخر چه خواهی ؟
بکش، تا مردنم یک راه باشد

مرا هر سال شش ماهست روزه
شما را روزه خود یک ماه باشد

بفریادم رسد صدر زمانه
اگر از حال من آگاه باشد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۶ - و له ایضاً
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۸ - ایضا له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.