ای که در خانۀ تو بیگه و گاه
اندر اید همه کس جز مهمان

سفره نان تو گر عورت نیست
چه کنی از همه خلقش پنهان؟

کیست جز نان تو در خانۀ تو
که تو او را ننمودی دندان؟

رو که از اهل بهشتی گر زانک
اعتقاد تو درستست چو نان