هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از رنج و زحمت خود می‌گوید و بیان می‌کند که با وجود این رنج‌ها، هرگز باعث آزار دیگران نشده است. او از دوستی مهربان و دلسوز یاد می‌کند که همیشه در کنارش بوده و از او قدردانی می‌کند. شاعر همچنین اشاره می‌کند که بدون حضور این دوست، کارهایش به نتیجه نمی‌رسد و از گفتار خود اطمینان می‌دهد که هیچ غباری بر دل دیگران نمی‌نشاند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک و مفاهیم انتزاعی آن،更适合 برای سنین بالاتر که توانایی تحلیل و درک این مفاهیم را دارند.
شمارهٔ ۲۷۳ - ایضا له
مجلس سامیّ مجد الدّینی ای کان هنر
چونی از رنج و صداع و زحمت بسیار من
چون ز من هر گز ندید آزار طبع نازکت
بی سبب شاید که جوید طبع تو ازار من؟
تو به دفع کار من مشغول و من فارغ که خود
دوستی دارم که هست او مشفق و غمخوار من
چون تقبّل کرده یی اکنون تقابل شرط نیست
چیست در کار آی و بهتر زین بخور تیمار من
بی تو دانم بر نیارد کار من زین مدبران
زانکه خود بی غصّه هرگز بر نیاید کار من
بر زبان کلکم این لفظ از سر طیبت گذشت
تا غباری بر دلت ننشیند از گفتار من
چونی از رنج و صداع و زحمت بسیار من
چون ز من هر گز ندید آزار طبع نازکت
بی سبب شاید که جوید طبع تو ازار من؟
تو به دفع کار من مشغول و من فارغ که خود
دوستی دارم که هست او مشفق و غمخوار من
چون تقبّل کرده یی اکنون تقابل شرط نیست
چیست در کار آی و بهتر زین بخور تیمار من
بی تو دانم بر نیارد کار من زین مدبران
زانکه خود بی غصّه هرگز بر نیاید کار من
بر زبان کلکم این لفظ از سر طیبت گذشت
تا غباری بر دلت ننشیند از گفتار من
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۲ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۴ - وله ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
