هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که دو چیز را از خدا خواسته است: کوتاهی عمر دشمن و افزایش ثروت خود. او می‌خواهد هم ثروتمند شود و هم جایگاهش بالاتر از دشمن باشد. خداوند هر دو خواسته را به لطف خود برآورده کرده است. شاعر تأکید می‌کند که نباید از سعادت خود کم گذاشت.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم نسبتاً پیچیده مانند دعا، آرزوهای شخصی و رقابت با دشمن است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه بیشتری نیاز دارد. همچنین، استفاده از واژگان و ساختارهای ادبی قدیمی ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۲۸۳
دو چیز من بدعا خواستم همی ز خدای
کمیّ عمر عدو و فزونی زر تو
یکی بدان که توانگر شوم ز نعمت تو
یکی بدان که شود بیش رتبتم بر تو
خدای هر دو به اقبال تو میسّر کرد
چنان که بود مراد و هوای چاکر تو
اگر چه حال دعا گو تفاوتی بنکرد
از آنچه بود مکن کم سعادت سر تو
کمیّ عمر عدو و فزونی زر تو
یکی بدان که توانگر شوم ز نعمت تو
یکی بدان که شود بیش رتبتم بر تو
خدای هر دو به اقبال تو میسّر کرد
چنان که بود مراد و هوای چاکر تو
اگر چه حال دعا گو تفاوتی بنکرد
از آنچه بود مکن کم سعادت سر تو
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۲ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۴ - ایضاً له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
