هوش مصنوعی: شاعر در این متن از زندگی انفرادی و دوری از اجتماع سخن می‌گوید. او ترجیح می‌دهد در خلوت خود بماند و با نوشیدن شراب و خوردن غذای کم، از زندگی لذت ببرد. این متن نشان‌دهنده‌ی علاقه‌ی او به عزلت، مصرف شراب و زندگی ساده است.
رده سنی: 18+ متن اشاره به مصرف شراب دارد که موضوعی نامناسب برای کودکان و نوجوانان است. همچنین، مفاهیم عمیق‌تر مانند عزلت و زندگی ساده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.

بخش ۴۰ - خلوت آباد حکیم

مرا هر چه با خویشتن بودمی
نه در مجلس انجمن بودمی

به اوقات بودی ز ماءالعنب
دو شیشه سه من راتبِ روز و شب

درِ خلوت آباد در بستمی
به کنج خود آسوده بنشستمی

به هر موسمی خانه‌ای داشتم
حکیمانه پیمانه‌ای داشتم

به دفع ملالت به رفع حجاب
روان کردنی کاسه‌ی پر شراب

فرو دادمی کاسه سرسیاه
به میعاد عادت به رسم و به راه

درِ اشتها چون شدی باز، باز
سبک کردمی لقمه‌ای چند گاز

به هر وقت می‌بود نفسِ حقیر
ز اندک غذا ریزه‌ای ناگزیر
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۳۹ - حکایت
گوهر بعدی:بخش ۴۱ - عروج و الهام
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.